قرارداد کار موقت که برخی آن را با نام «قرارداد کار با مدت معین» نیز می‌شناسند، نوع متداولی از قرارداد کار است که در آن تاریخ آغاز و اتمام همکاری در همان زمان امضای قرارداد مشخص می‌شود. بسیاری از شرکت‌ها قراردادهای سه ماهه، ۶ ماه یا یک‌ساله با کارمندان و کارگران خود امضا می‌کنند. نکته مهم اینجاست که در همه مدت قرارداد، کارفرما جز مواردی خاص حق اخراج کارمند و فسخ قرارداد کاری وی را ندارد.
با‌توجه به این اطلاعات، اگر به‌عنوان یک کارفرما قصد استخدام نیروی کار دارید، خصوصا در مواقعی که ماهیت کار موقتی است، بهترین اقدام استخدام نیروی کار با عقد قرارداد کار موقت خواهد بود. متاسفانه دیده شده است که برخی از کسب‌و‌کارها با کارکنان خود قرارداد نمی‌بندند. این کار در نهایت به‌ضرر کارگر تمام می‌شود. در ادامه، نکات مهم عقد قراردادهای موقت را بررسی می‌کنیم.
۱۰ نکته مهم در تنظیم قرارداد کار موقت
۱- درج دقیق مشخصات طرفین قرارداد؛ اولین نکته در تنظیم قرارداد کار موقت با مدت معین
در یک قرارداد شفاف و حرفه‌ای، ابتدا مشخصات طرفین قرارداد یعنی کارفرما و کارگر درج می‌شود. درباره کارفرما اطلاعاتی مانند نام و نام‌خانوادگی، نام پدر، شماره ملی، آدرس و شماره تلفن کفایت خواهد کرد. اما در‌مورد مشخصات کارمند یا کارگر باید علاوه‌بر اطلاعات هویتی، مواردی مانند تاریخ تولد، وضعیت تاهل، وضعیت خدمت سربازی، تعداد فرزندان، مدرک تحصیلی و این دست اطلاعات نیز در قرارداد نوشته شوند.
معمولا پاراگراف‌های اول هر قرارداد کار موقت مربوط به مشخصات کارفرما و کارگر است. پاراگراف‌های بعدی نیز به موضوع و شرایط همکاری مانند حقوق و دستمزد، سنوات و موارد دیگر اشاره دارد. در پاسخ به این سوال که «سنوات چیست»، باید بگوییم که حق سنوات یکی از مزایای اجباری است که کارفرما باید آن را به کارگران پرداخت کند.
۲- درج مدت قرارداد؛ نکته‌ای مهم در تنظیم قرارداد کار با مدت معین
دومین نکته‌ای که در هنگام تنظیم قرارداد کار با مدت معین باید رعایت شود، درج مدت زمان همکاری طرفین با یکدیگر است. اصلا هدف از تنظیم یک قرارداد کار موقت آن است که کارگران به‌صورت موقتی در محلی مشغول به فعالیت شوند؛ بنابراین تاریخ شروع و پایان همکاری باید در قرارداد ذکر شود. مشخص است که حقوق و مزایای کارکنان نیز در این مدت پرداخت خواهد شد.
۳- تعیین موضوع کار در زمان تنظیم قرارداد کار موقت با مدت معین
اگر کارفرما هستید، دقیقا چه انتظاری از نیروی کار خود دارید؟ اگر کارگر یا کارمند هستید، برای انجام چه کاری قرارداد موقت امضا می‌کنید؟ پاسخ این سوال‌ها باید به‌طور دقیق در قرارداد ذکر شود. در هنگام تعیین موضوع و ماهیت کار از نوشتن جملات پر‌ابهام و کلی بپرهیزید و ماهیت شغل و کار را به‌صورت واضح بیان کنید.
۴- تعیین مدت قرارداد در قرارداد کار موقت با کارگران
به‌طور‌کلی، پیشنهاد می‌کنیم که اگر مواردی مانند موضوع قرارداد، مدت زمان همکاری و حقوق و دستمزد به‌صورت واضح و روشن در قرارداد ذکر نشده‌اند، از امضای آن خودداری کنید. چرا که حتی در مواقعی قانون‌گذار نیز چنین قراردادی را باطل می‌شمارد.
۵- بیان واضح حقوق و دستمزد؛ مهمترین نکته در عقد قرارداد کار موقت با کارفرما
مطمئنا برای هر فردی حقوق و مزایا اهمیت بیشتری از سایر شرایط همکاری دارد. وزارت کار و رفاه اجتماعی هر سال حداقل حقوق و مزایای کارگران و کارمندان را تعیین و اعلام می‌کند. کلیه متقاضیان می‌توانند از طریق صفحه رسمی این وزارت‌خانه یا خبرگزاری‌های معتبر کشور از این حداقل دستمزد اطلاع پیدا کنند. کارفرما موظف است که میزان دستمزد کارکنانش را به‌صورت واضح در قرارداد ذکر کند.
کارفرمایان نباید از حداقل‌های قانونی مانند دستمزد، سابقه کار، حق مسکن و سایر مزایا، مبالغ پایین‌تری را در قراردادها ذکر کنند؛ چرا که این کار غیر‌قانونی خواهد بود.
۶- ساعت کار قرارداد کار با مدت معین را به‌طور دقیق ذکر کنید
نکته بعدی، درج ساعت کاری دقیق کارکنان در قراردادهای کاری است. شما به‌عنوان یک کارفرما برای اینکه در آینده با مشکل مواجه نشوید، باید ساعت کاری کارکنان خود را مطابق با قانون کار در قرارداد ذکر کنید. کارگران نیز با دانستن شرایط و ساعت کاری خود می‌توانند تصمیم بگیرند که در این مجموعه استخدام شوند یا خیر.
۷- تعیین محل انجام کار؛ شهر محل فعالیت را ذکر کنید
در هنگام تنظیم یک قرارداد کار موقت باید محل انجام کار را به‌طور دقیق در قرارداد عنوان کنید. البته منظور از محل کار، نوشتن آدرس با جزئیات نیست؛ بلکه همین که شهر محل همکاری مشخص شود کفایت خواهد کرد. در برخی از شغل‌ها، کارمند باید به مکان‌های دیگر ماموریت داشته باشد؛ پیشنهاد می‌کنیم در این رابطه با کارفرمای خود توافق کنید.
۸- تعهدات کامل کارگر و کارفرما به یکدیگر را در قرارداد ذکر کنید
نکته بسیار مهم، درج جزئیات کامل تعهدات طرفین قرارداد با یکدیگر است. در‌واقع، هر چیزی را که با کارفرما یا کارگر توافق کرده‌اید، باید به‌صورت دقیق در قرارداد ذکر کنید تا بعدها دچار مشکلات مالی یا قانونی نشوید. هم کارفرما و هم کارگر موظف‌اند در طول مدت قرارداد به تعهدات خود پایبند باشند.
۹- وضعیت تعطیلات و مرخصی‌ها را تعیین کنید
حتما در فرم قرارداد اطلاعاتی مانند وضعیت تعطیلات کارکنان و مرخصی آن‌ها را مشخص کنید. این کار باعث می‌شود که در آینده با کارگر یا کارفرمای خود به مشکل بر نخورید. در نهایت، تعداد نخسه‌های قرارداد نیز باید در قرارداد کار موقت با مدت معین ذکر شوند. معمولا یک نسخه از قرارداد در اختیار کارگر، یک نسخه در اختیار کارفرما، یک نسخه نزد تشکل کارگری و نخسه‌ای نیز در اختیار اداره کار و رفاه اجتماعی قرار می‌گیرد.
۱۰- پایبندی دو طرف به تعهدات
احترام متقابل و پایبندی به تعهدات، مهمترین عاملی است که کارگر و کارفرما را در طول مدت همکاری در کنار یکدیگر نگه می‌دارد. کارگران موظف‌اند کار را به بهترین شکل به پایان برسانند و کارفرما نیز باید حقوق و دستمزد کارکنان را به‌موقع پرداخت کند.
شایان کریمی
حقوقدان و مشاور حقوقی | مدیر داخلی موسسه حقوقی دادمان نویسنده مطالب منتشر شده در این صفحه، با هدف ارائه اطلاعات حقوقی کاربردی و قابل فهم برای تمامی مخاطبان از عموم مردم تا فعالان حرفه ای حوزه حقوق. برای دریافت مشاوره، می توانید از راههای ارتباطی از جمله واتس آپ، ایمیل و سایر راه های معرفی شده استفاده فرمایید.
