حق طلاق بر اساس قوانین کشور با مرد است. زمانی که زن به شوهر خود خیانت کند، مرد میتواند با اثبات این قضیه و ارائه دلایل کافی از او طلاق بگیرد. یک نکته مهمی که در رابطه با طلاق از طرف مرد وجود دارد، مسئله مهریه است. در مورد طلاق، مهریه یک مسئله چالشبرانگیز و پراهمیت است. در مورد رابطه نامشروع زن شوهردار، در صورتی که این موضوع اثبات شود باز هم مهریه از بین نمیرود و حتی اگر زن بنا به دلایلی در زندان باشد باز هم میتواند مهریه خود را از شوهرش بخواهد.در این مقاله مساله طلاق به دلیل خیانت را بیشتر مورد بررسی قرار می دهیم.
البته در بسیاری از مواقع، تحت شرایط و دلایلی که در روند طلاق رخ میدهد زن مهریه خود را به مرد میبخشد و به اصطلاح، راضی به طلاق توافقی میشود، اما بر اساس قانون حتی اگر رابطه نامشروع زن اثبات شود و مرد این مسئله را در دادگاه ثابت کند که زن به او خیانت کرده است، باز هم مهریه او از بین نمیرود. دیگر نکته مهمی که در رابطه با طلاق به دلیل خیانت همسر وجود دارد، آن است که اجرتالمثل نیز همانند مهریه بر اثر اثبات رابطه نامشروع از بین نمیرود و دادگاه با ارجاع پرونده به کارشناس، اجرتالمثل را مشخص میکند.
برای اثبات طلاق به دلیل خیانت همسر چه راهکاری وجود دارد؟
طلاق به دلیل خیانت، یکی از متداولترین انواع طلاق در جامعه کنونی است. بر اساس قوانین مجازات اسلامی، هرگاه بین زن و مرد رابطه زوجیت وجود نداشته باشد و آنها مرتکب جرم رابطه نامشروع شوند، امکان محکومیت آنها تا ۹۹ ضربه شلاق وجود دارد. یکی از بحثها و چالشهایی که در رابطه با “طلاق به دلیل خیانت همسر” وجود دارد، بحث اثبات خیانت در دادگاه است. برای اثبات این موضوع در دادگاه راههای مختلف وجود دارد:
متهم یا همان شخص خیانتکار باید در حضور بازپرس به جرم خیانت خود اعتراف کند. یعنی اگر مرد یا زن متهم به جرم خیانت محکوم شدهاند، باید اعتراف کنند که این عمل را مرتکب شدند. تعداد اقرار لازم برای اثبات خیانت نیز یک بار در دادگاه و نزد قاضی است.
دومین مورد برای اثبات خیانت در طلاق به دلیل خیانت، ارائه صیغهنامه موقت است. یعنی اگر مرد دچار خیانت شده است، زن باید صیغهنامه موقت او را به دادگاه ارائه کند. در صورتی که مرد بدون اجازه زن ازدواج موقت یا دائم دیگری داشته باشد، بر اساس قوانین و مقررات مرتکب جرم خیانت به همسرش شده است و در چنین شرایطی، زن میتواند تقاضای طلاق به دلیل خیانت را به دادگاه ارائه دهد.
شهادت شهود نیز دومین راهی است که برای اثبات خیانت به همسر وجود دارد. در چنین شرایطی دو مرد باید شهادت دهند که متهمین مرتکب چنین جرمی شدهاند تا دادگاه رای به طلاق به دلیل خیانت دهد.
گاهی اوقات نیز علم قاضی به کمک شاکی میآید! یعنی قاضی با کمک مستنداتی که در نزد او در دادگاه مطرح شده است، نظریه کارشناس، تحقیقات محلی، معاینه محل، اظهارات افراد مطلع و شاهدان، اطلاع یافتن از تمامی اسناد و مدارکی که در رابطه با طلاق به دلیل خیانت در دادگاه ارائه شدهاند و … را به درستی را صادر میکند.
فیلم، پیامک، عکس و مدرک دیگری که رابطه نامشروع زن یا مرد متاهل را به اثبات برساند اماره قضایی نامیده شده و میتواند برای اثبات رابطه نامشروع در دادگاه مورد استفاده طرفین قرار گیرد.
مجازات جرم خیانت زوج به زوجه
بر اساس ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی، در شرایطی که یکی از زوجین با شخص ثالثی ارتباط دوستی برقرار کند یا او را ببوسد یا در آغوش بگیرد یا با او همبستر شود، مرتکب رابطه نامشروع شده است. مطابق این قانون، مرتکب به شلاق تعزیری تا ۹۹ ضربه محکوم خواهد شد.
توجه داشته باشید که این ماده در خصوص کسانی است که رابطه نزدیکی بین آنها محقق نشده است. اگر رابطه زنا بین فرد متاهل با شخص ثالثی محقق شود، ممکن است با وجود شرایطی او را اعدام کنند.
مطابق قانون مجازات زنای فردی که متأهل است و هیچ مانعی برای برقراری رابطه با زن یا مردی که عقد نکاح بین آنها منعقد شده است، وجود نداشته باشد، به عنوان زنای محصنه شناخته میشود. در این شرایط حکم او سنگسار یا اعدام یا شلاق حدی خواهد بود.
موانع تحقق زنای محصنه چه چیزهایی هستند؟
(زنای غیر محصنه، یکی از انواع زنا در قانون مجازات بوده که در آن، فرد زانی ( زانی، یعنی کسی که اقدام به زنا می کند) زن یا مردی مجرد است یا در صورت تاهل، شرایط احصان برای او وجود ندارد. حکم مجازات زنای غیر محصنه، صد ضربه شلاق حدی خواهد بود. حکم کفاره زنای غیرمحصنه، در شرع مشخص نشده، ولی برخی مراجع معتقدند، علاوه بر کیفر، پرداخت کفاره نیز لازم است)
(زنای محصنه یکی از انواع زنا است که به رابطه جنسی بین زن و مردی گفته می شود که یکی یا هر دوی آنها ازدواج کرده و متاهلند. به زنی که شوهر دارد و زنا می کند، محصنه و به مردی که زن دارد و زنا می کند، محصن می گویند. طبق قانون مجازات اسلامی، حکم زنا محصنه، برای زانی محصن یا زانیه محصنه، رجم است)
تصور کنید مرد متاهلی هیچ مانعی مانند سفر یا بیماری مقاربتی برای برقراری رابطه با زن خودش ندارد. اگر او با خانمی غیر از زن خود رابطه جنسی کامل برقرار کند، مرتکب زنای محصنه شده است. مطابق قانون مجازات او اعدام یا سنگسار یا شلاق حدی خواهد بود. اگر مردی بتواند ثابت کند که بیماری یا مسافرت زن او مانع برقراری رابطه زناشویی بوده است، به مجازات زنای محصنه محکوم نخواهد شد. قاضی مطابق شرع و قانون مجازات زنای غیر محصنه را برای او تعیین خواهد کرد.
با توجه به مواردی که بیان شد، هر نوع علاقهمندی یا حتی چشمک زدن یا لبخند زدن از روی علاقه توسط فرد متاهل به دیگران قابل مجازات نیست. این موارد به عنوان جرم خیانت مرد به زن محسوب نمیشوند. هر زمانی که مرد یا زنی با برقراری رابطه جنسی یا دوستانه خارج از عرف، خیانت کند، این موارد در دادگاه قابل پیگری هستند.