در هر کشوری نهاد یا نهادهایی را به امر قانونگذاری اختصاص دادهاند. در جمهوری اسلامی ایران به مقتضای نوع نظام و اهداف متفاوتی که دنبال میکند نهادهای متعدد قانونگذاری را میتوان مشاهده کرد که دارای حق قانونگذاری در حدود متفاوت قانونی هستند، نهادهای دارای حق قانونگذاری در جمهوری اسلامی ایران بیش از یک نهاد بوده لیکن وظیفه ذاتی و اصلی و اولیه قانونگذاری در اکثر موضوعات، بر عهده مجلس شورای اسلامی است. در کنار این قوه که متشکل از نمایندگان منتخب مردم است، برخی نهادهای دیگر هم برای رفع برخی نیازها از اختیار قانونی قاعدهگذاری برخوردار شدهاند که از جمله آنها میتوان به مجمع تشخیص مصلحت نظام، مجلس خبرگان رهبری، شورای عالی امنیت ملی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی، و مقام رهبری اشاره کرد. البته تمام این نهادها به نحو متحدالشکلی به وجود نیامده و از کارکرد کاملاً مشابه و یکسانی برخوردار نیستند. این نهادها با عنایت به وظایفی که برای ایفای آنها ایجاد شدهاند در موضوعات خاصی که قانون برای آنها مقرر کرده است دارای حق قاعدهگذاری هستند.
تفاوت عمده این نهادها با قوه مقننه در کار ویژه اصلی آن قوه در بحث قانونگذاری است؛ به این معنا که سایر نهادها کار ویژه اولیه و اصلی شان مسأله قانونگذاری نیست، بلکه وظایف دیگری را برعهده دارند که در کنار آن بسته به مورد و نیاز ممکن است به وضع قانون نیز اقدام نمایند. به همین جهت در برخی نهادهای مذکور تاکنون کمتر اتفاق افتاده است که به وضع قانون بپردازند.
خود دولت هم هر از چند گاهی یه چیزی رو ممنوع می کنه و یه چیزی رو آزاد می کنه