وکیل متخصص دعاوی ملکی می گوید از ماده ۸۰۸ قانون مدنی چنین استنباط می شود که اگر ملک بین دو شریک مشاع باشد و یکی از شرکا سهم خود را به شخصی ثالث بفروشد شریک دیگر می تواند قیمتی را که به فروشنده پرداخت کرده است به مشتری پرداخت کند و سهم خریداری شده را به تملک خود در آورد .
بنابراین چنین حالتی را در اصطلاح حقوقی اخذ به شفعه و صاحب این حق را شفیع می نامند.
شفیع می تواند از طریق اظهارنامه رسمی ، مراتب اخذ به شفعه را به خریدار و فروشنده اعلام نماید و ثمن قرارداد را به خریدار پرداخت نماید . در صورت عدم امکان تحویل وجه به خریدار و یا خود داری خریدار از دریافت وجه شفیع می تواند دعوای تأیید اخذ به شفعه را مطرح و وجه را به حساب معرفی شده از سوی دادگاه واریز نماید. درچنین دعاوی ملکی خواهان می تواند ضمن ارائه دادخواست دعوای تأیید اخذ به شفعه ،خواسته هایی همچون الزام به تنظیم سند رسمی و یا الزام به تحویل ملک را نیز مطرح نماید. در دعوای تأیید اخذ به شفعه شریکی که اخذ به شفعه انجام می دهد خواهان است و باید به طرفیت خریدار و شریک ( فروشنده ) اقامه دعوا کند . در دعاوی ملکی خواهان باید دعوای تأیید اخذ به شفعه را در دادگاهی اقامه دعوا کند که ملک در محدوده آن واقع شده است . اخذ به شفعه را خود خواهان انجام می دهد و با تأیید ثمن معامله تملک خود را به طرف مقابل اعلام می کند . بعداز این که محکمه اخذ شفعه را تأیید کرد وحکم قطعی گردید دیگر هیچگونه اعتراضی پذیرفته نمی شود از آن جایی که این رأی فقط جنبه اعلامی دارد بنابراین اجرائیه صادر نمی شود.