انواع ضرب و جرح عمدی و غیر عمدی ، قصاص کردن ، قابل گذشت بودن ، تفاوت ضرب و جرح با ضرب و شتم ، اثبات با قسامه ، مجازات ضرب و جرح عمدی ، شکایت از ضارب و گرفتن دیه ، همه اینها اصطلاحاتی هستند که شاید به گوشمان خورده باشند در این مقاله قصد داریم شما همراهان عزیز را با این اصطلاحات و قوانین مربوط به ضرب و جرح آشنا کنیم . با ما همراه شوید…
ضرب و جرح چیست؟
«ضرب» به صدماتی گفته میشود که بدون شکستگی یا خونریزی بر اعضای بدن وارد میشود و آثاری مانند کوفتگی، سرخی، کبودی، سیاه شدن و پیچ خوردن ایجاد میکند.
«جرح» نیز به صدماتی گفته میشود که به از‌هم‌گسیختگی بافت‌های بدن منتهی شود. جرح اغلب با خونریزی همراه است، مانند خراشیدگی یا پارگی پوست یا شکستن استخوان و نقص یا قطع عضو.
انواع ضرب و جرح
مطابق مقررات پیشبینی شده در قانون مجازات اسلامی جنایت بر اشخاص که ضرب و جرح را هم نیز شامل می شود ممکن است به صورت ضرب و جرح عمدی یا غیرعمدی واقع شود و حسب اینکه جرم مذکور به صورت عمد یا غیرعمد واقع شده باشد قانونگذار مجازات متفاوتی را برای آنها در نظر گرفته است. در این مقاله تمرکزمان بر روی انواع ضرب و جرح عمدی می باشد.
انواع ضرب و جرح عمدی
به طور کلی ضرب و جرح عمدی، ضرب و جرحی است که شخصی با سوء نیت و قصد قبلی آسیبی را به دیگری وارد کند. همچنین ممکن است جانی یا وارد کننده آسیب، قصدی برای ایراد جنایت نسبت به تمامیت جسمانی یا ضرب و جرح طرف مقابل نداشته باشد، اما نوعا عملی انجام دهد که این عمل باعث ایجاد آسیب شود.
براساس تبصره ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی اگر مرتکب آسیب های شدید مندرج در ماده ۶۱۴ را وارد نکرده باشد ولی از چاقو و سلاح سرد استفاده کرده باشد به سه ماه تا یکسال حبس محکوم می شود.
طبق قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵، هر شخصی که عمداً به دیگری ضرب و جرح وارد آورد که موجب نقصان یا شکستن یا از کار افتادن عضوی از اعضا یا منتهی به مرض دایمی یا فقدان یا نقص یکی از حواس یا منافع یا زوال عقل مجنی‌علیه شود، در مواردی که قصاص امکان نداشته باشد، چنانچه اقدام وی موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران شود، به دو تا پنج سال حبس محکوم خواهد شد و در صورت درخواست مجنی‌علیه مرتکب به پرداخت دیه نیز محکوم میشود.
در صورتی که جرح وارده منتهی به ضایعات فوق نشود و آلت جرح اسلحه یا چاقو و امثال آن باشد، مرتکب به سه ماه تا یک سال حبس محکوم خواهد شد. در این میان به نظر می رسد جراحات ساده‌ای که بدون ضایعات مندرج در قانون مجازات اسلامی باشد، مستند به هیچ ماده قانونی نیست بنابراین در این حالت در صورت گذشت شاکی خصوصی دادگاه قرار موقوفی تعقیب را نسبت به پرونده صادر میکند همچنین در صورت عدم گذشت شاکی خصوصی و مطالبه دیه و توافق با مجرم، دادگاه کیفری صرفا به صدور حکم بر پرداخت دیه بسنده میکند. در ادامه انواع ضرب و جرح را کاملتر توضیح میدهیم.با ما همراه باشید.
۱. ضرب و جرح عمدی همسر:
ممکن است در اختلافاتی که بین زوجین در زندگی مشترک ایجاد میشود وضعیت به گونهای شود که جدال و بحث بین آنها به ضرب و جرح کشیده شود. در این صورت چنانچه اختلاف مذکور منجر به انواع ضرب و جرح عمدی گردد حسب اینکه عمدی یا غیرعمدی باشد مجازات قصاص یا دیه را در پی خواهد داشت. در چنین حالتی، فردی که مورد ضرب و جرح واقع شده است باید سریعا به پزشکی قانونی مراجعه نموده و پس از انجام معاینات مورد نیاز و اخذ استعلام از مرجع مذکور آن را به مرجع قضایی مربوطه ارائه دهد تا بتواند برای اخذ دیه اقدام کند.
اثبات ضرب و جرح همسر بدون شاهد
مهمترین دلیلی که میتواند مورد استناد قرار گرفته و قاضی دادگاه از طریق آن مبادرت به صدور رای نماید اقرار مرتکب جرم به ارتکاب آن از سوی خود میباشد. بنابراین، چنانچه زوجه برای اثبات ادعای خود شاهدی نداشته باشد میتواند در صورت اقرار متهم به انواع ضرب و جرح عمدی وی آن را به دادگاه ارائه دهد.
۳. ضرب و جرح عمدی با چاقو:
انواع ضرب و جرح عمدی با چاقو اغلب در منازعات و دعواهایی که بین دو نفر صورت میگیرد رخ میدهد. در چنین حالتی فردی که به وسیله چاقو جراحتی را به طرف مقابل وارد می آورد حسب شرایط پیش بینی شده در قانون ممکن است به قصاص یا پرداخت دیه به طرف مقابل محکوم شود. ضرب و جرحی که از طریق چاقو نسبت به طرف مقابل صورت میگیرد طبق بند ۲ ماده ۲۹۰ قانون مجازات اسلامی عمدی محسوب میشود.
ماده ۲۹۰ قانون مجازات اسلامی:
« هرگاه مرتکب، عمداً کاری انجام دهد که نوعاً موجب جنایت واقع شده یا نظیر آن، میگردد، هرچند قصد ارتکاب آن جنایت و نظیر آن را نداشته باشد ولی آگاه و متوجه بوده که آن کار نوعاً موجب آن جنایت یا نظیر آن می شود.»
۴. ضرب و جرح با سلاح سرد:
ضرب و جرح ممکن است با یک وسیله خارجی و یا بدون وسیله خارجی توسط مرتکب صورت بگیرد که اعم از سلاح سرد و گرم می باشد. سلاح سرد شامل وسایل، آلات و ادواتی می شود که برخلاف اسلحه‌های گرم در اثر استفاده، صدا، شعله و حرارت ایجاد نمی‌کند و اصابت آنها به بدن منجر به ایجاد پارگی، خونریزی، از کار افتادن موقت یا دائم اعضا و در نهایت آسیب جسمی و روحی یا فوت میشود. سلاح سرد انواع و اقسام متفاوتی دارد از جمله: چاقو، چوب، لوله، سنگ، قمه و موارد این چنینی را شامل می گردد. در صورتی که فردی برای ضرب و جرح از سلاح سرد استفاده کند بسته به اینکه جنایت او عمدی باشد و یا غیر عمدی به قصاص یا پرداخت دیه و حبس تعزیری محکوم می شود همچنین براساس تبصره ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی اسلامی اگر مرتکب آسیب های شدید مندرج در ماده ۶۱۴ را وارد نکرده باشد ولی از چاقو و سلاح سرد استفاده کرده باشد مرتکب به سه ماه تا یکسال حبس محکوم می شود.
به این نکته توجه داشته باشید که حمل سلاح سرد اگر صرفا برای درگیری و نزاع باشد مرتکب علاوه بر محکومیت به دیه یا قصاص در صورت عمدی یا غیر عمدی بودن جنایت به مجازات مندرج در تبصره ماده ۶۱۷ نیز محکوم خواهد شد.
۵. ضرب و جرح با سلاح گرم:
ضرب و جرح با سلاح گرم یکی دیگر از صورت جنایاتی است که ممکن است نسبت به افراد ایجاد شود. در چنین مواردی حسب شدت جراحتی که از طریق سلاح گرم ایجاد میشود ممکن است جراحت مذکور، منجر به قتل یا آسیب غیرقابل جبرانی شود که در این گونه موارد مطابق تعاریف پیش بینی شده در قانون مجازات اسلامی جنایت مذکور میتواند عمدی یا غیرعمدی باشد.
در صورتی که به واسطه استفاده از سلاح گرم ضرب و جرحی حادث شود مرتکب علاوه بر قصاص (جنایت عمدی) یا دیه (جنایت غیر عمدی) به مجازات حمل سلاح غیر مجاز نیز محکوم خواهد شد.
باید به این نکته توجه داشت که ضرب و جرح با سلاح گرم میتواند منجر به دو جرم شود که حمل و استفاده از سلاح غیرمجاز بخش دیگری از جرم مذکور است که مطابق بند پ ماده ۶ قانون حمل اسلحه به صورت ذیل قابل مجازات است. سلاح گرم سبک خودکار، قطعات مؤثر یا مهمات آن، به حبس از دو تا پنج سال.
۶. ضرب و جرح کودک توسط پدر:
ممکن است والدین طفل در چارچوب اقداماتی که برای تربیت آن انجام میدهند یا حتی خارج از چنین اقداماتی دست به رفتارهایی بزنند که موجب ایراد صدمه و آسیب نسبت به طفل شود. چنین آسیبهایی ممکن است به عمد یا غیرعمد ایجاد شود. نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که اگر ایراد ضرب و جرح عمدی توسط پدر صورت گیرد و آسیبهایی نسبت به جسم طفل ایجاد شود در چنین صورتی پدر در برابر فرزند خود قصاص نمیشود و در صورت وجود سایر شرایط مطابق مقررات موجود در قانون مجازات اسلامی به پرداخت دیه و تعزیر مقرر در قانون محکوم خواهد شد.
ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی:
قصاص در صورتی ثابت می شود که مرتکب، پدر یا از اجداد پدری مجنیٌ علیه نباشد و مجنیٌ علیه، عاقل و در دین با مرتکب مساوی باشد.
انواع نزاع در قانون ضرب و جرح
نزاع بین دو نفر
در نزاع بین دو نفر چنانچه ضرب و جرح ایجاد شود مجازات آن به شرح زیر می باشد:
۱. اگر عمل مرتکب موجب آسیب و عیب نشود و اثری از خود برجای نگذارد، مجازات آن حبس یا شلاق تعزیری درجه ۷ می باشد.
۲. اگر عمل مرتکب موجب جراحت کمتر از مأمومه باشد مجازات آن پرداخت دیه است.
۳. اگر عمل مرتکب موجب جراحت مأمومه و یا بیشتر از آن یا نقصان یا شکستن یا از کار افتاده اعضا یا مرض دائمی یا فقدان یا نقص یکی از حواس یا منافع یا زوال عقل گردد، مجازات آن پرداخت دیه و ۲ تا ۵ سال حبس است.
۴. اگر عمل مرتکب از مواردی باشد که مستوجب قصاص است، در صورت وجود شرایط، قصاص خواهد شد.
۵. حبس و شلاق تعزیری درجه ۷: حبس تعزیری درجه ۷ از ۹۱ روز تا ۶ ماه است و شلاق تعزیری درجه ۷ از ۱۱ تا ۳۰ ضربه می باشد.
نزاع دسته جمعی
در نزاع بین چند نفر، مجازات هر یک از شرکت کنندگان حسب مورد به شرح زیر است:
۱. اگر نزاع منتهی به ضرب و جرح شود، حبس از سه ماه تا یک سال
۲. اگر نزاع منتهی به نقص عضو شود، حبس از ۶ ماه تا سه سال
۳. اگر نزاع منتهی به قتل شود، حبس از یک تا سه سال
۴. مجازات های نزاع دسته جمعی، مانع اجرای مقررات قصاص و دیه نیست
مجازات ضرب و جرح عمدی
لازم است بدانیم مجازات اصلی و اولیه ضرب و جرح از نوع عمدی مانند قتل عمدی، قصاص کردن است. یعنی همان‌طور که اولیای دم مقتول (بستگان درجه اول مقتول که صاحب خون او هستند) می‌توانند درخواست کنند که قاتل کشته شود، در ضرب و جرح نیز شخص آسیب‌دیده میتواند عین همان آسیبی که ضارب به او وارد کرده، تحت نظر قاضی بر جسم ضارب وارد نماید.
اما از آن‌جا که عملاً امکان شبیه سازی دقیق عین همان آسیب وجود ندارد، و به اصطلاح امکان مماثلت وجود ندارد، قصاص کردن قابل اجرا نیست و به جای آن، برای هر نوع آسیبی که به بدن بزه دیده وارد میشود، مبلغ معینی در قانون تعیین شده که دیه نام دارد و مرتکب جرم در صورت درخواست مجنی‌علیه مکلف به پرداخت آن به وی میباشد.
اگر انواع ضرب و جرح عمدی به قدری شدید باشد که موجب نقصان یا شکستن یا از کار افتادن عضوی از اعضای بدن یا منتهی به مرض دایمی یا فقدان یا نقص یکی از حواس یا منافع یا زوال عقل قربانی گردد، مطابق ماده ۶۱۴ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ مرتکب جرم، علاوه بر محکومیت به پرداخت دیه، به تحمل دو تا پنج سال حبس محکوم خواهد شد. ضارب ممکن است عمل ضرب و جرح را به وسیله اعضای خود مانند دست و پا و دندان انجام دهد یا از وسایل دیگری مانند سنگ، چوب، چاقو، سلاح و… استفاده کند. درصورتیکه جرح وارده منتهی به ضایعات شدید مذکور نشود، ولی ضارب (وارد‌کننده ضربه) از اسلحه یا چاقو و امثال آن استفاده کرده باشد، مطابق تبصره ماده ۶۱۴ قانون تعزیرات سال ۱۳۷۵ به سه ماه تا یک سال حبس محکوم خواهد شد.
بدین‌ترتیب ملاحظه می‌فرمایید که در ماده ۶۱۴ به نتایجی که از جرم به‌دست می‌آید، توجه شده، و تبصره، به وسیله ارتکاب جرم را مدنظر قرار داده است. گاهی ممکن است که کسی بدون استفاده از سلاح سرد یا گرم به دیگری ضربه‌ای وارد کند که هیچ‌گونه آثار ظاهری حتی در حدّ سرخ‌شدگی و کبودی در بدن شخص مضروب باقی نگذارد. در این حالت، پرداخت دیه منتفی است، لکن طبق ماده ۵۶۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ امکان محکومیت مرتکب به ۹۱ روز تا ۶ ماه حبس یا ۱۱ تا ۳۰ ضربه شلاق وجود دارد.
شرایط قصاص کردن
برای اینکه جرح موجب قصاص شود، باید «شرایط عمومی قصاص کردن » و «شرایط اختصاصی قصاص عضو» وجود داشته باشد. شرایط عمومی قصاص در مواد ۳۰۱ به بعد قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ بیان شده است. البته در صورتی حکم به قصاص داده میشود که مرتکب جرح، پدر یا از اجداد پدری قربانی جرم نباشد و مجنیٌ‌علیه هم عاقل و در دین با مرتکب مساوی باشد. علاوه بر این، برای محکوم شدن به مجازات قصاص، مرتکب باید عمد داشته باشد. شرایط جنایت عمدی در ماده ۲۹۰ قانون مجازات اسلامی بیان شده است.
شرایط اختصاصی قصاص عضو نیز چنین‌اند:
- محل عضو مورد قصاص با مورد جنایت یکی باشد؛
- قصاص با مقدار جنایت مساوی باشد؛
- خوف تلف مرتکب یا صدمه بر عضو دیگر نباشد؛
- قصاص عضو سالم در مقابل عضو ناسالم نباشد؛
- قصاص عضو اصلی در مقابل عضو غیراصلی نباشد؛
- قصاص کردن عضو کامل در مقابل عضو ناقص نباشد.
در صورتی که هر یک از شرایط عمومی و اختصاصی قصاص کردن وجود نداشته باشد، مرتکب جرم به پرداخت دیه محکوم خواهد شد. بنابراین، در جنایت غیرعمدی بر اعضا و جنایت عمدی که قصاص ندارد یا قصاص در آن ممکن نیست یا بر دیه مصالحه شده است، دیه پرداخت میشود. مواد ۵۵۸ به بعد قانون مجازات اسلامی قواعد عمومی دیه اعضا را بیان کرده است.
قابل گذشت بودن ضرب و جرح عمدی
انواع ضرب و جرح عمدی نسبت به تمامیت جسمانی افراد از جمله جرائم مربوط به قصاص کردن در قانون مجازات اسلامی محسوب میشود و طبق مقررات موجود در قانون مذکور اجرای قصاص در صورتی امکانپذیر است که مجنی علیه آن را درخواست کرده باشد. بنابراین، جرم مذکور از جمله جرائم قابل گذشت محسوب شده و تا زمانی که مجنی علیه خود اقدام به شکایت کیفری علیه مرتکب جرم ننماید قاضی نمیتواند خودش اقدام به اجرای قصاص علیه مرتکب جرم کند.
همچنین، پس از طرح شکایت علیه مرتکب جرم مجنی علیه میتواند در هر مرحله از مراحل تعقیب، رسیدگی و حتی در زمان اجرای حکم از شکایت خود گذشت کرده و اجرای مجازات قصاص متوقف شود. اما باید به این نکته توجه داشت که مطابق مقررات موجود در بخش تعزیرات از قانون مجازات اسلامی چنانچه مجازات قصاص کردن به هر دلیلی اجرا نشود و بیم تجری و بر هم خوردن نظم جامعه باشد مرتکب جرم حسب مورد به مجازاتهای پیشبینی شده در قانون محکوم خواهد شد.
ضرب و جرح در پزشکی قانونی
مهمترین مرجع معاینات پزشکی برای اثبات وقوع انواع ضرب و جرح عمدی نسبت به اشخاص پزشکی قانونی میباشد که مرجعی وابسته به قوه قضاییه بوده و در تعیین میزان جراحات وارده یا تشخیص اینکه جنایتی به صورت عمدی یا غیرعمدی واقع شده گزارش صادر میکند. زمانیکه ضرب و جرحی نسبت به یک فرد صورت میگیرد مجنی علیه باید سریعا پس از طرح شکایت نامه ارجاع به پزشکی قانونی را از دادسرای مربوطه اخذ کرده و با ارائه به پزشکی قانونی سریعا مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد. تاخیر در انجام معاینات و رجوع به پزشکی قانونی موجب از بین رفتن آثار جراحات ایجاد شده خواهد شد.
نحوه اثبات ضرب و جرح عمدی
طبق قانون مجازات اسلامی جرم ضرب و جرح با پنج ادله زیر قابل اثبات است:
۱. دو بار اقرار ضارب: بدین مفهوم که خود شخص در دادگاه به این امر اقرار نماید که به طور عمد مرتکب ضرب و جرح عمدی شده است. با استناد به این اقرار از طرف شخص می توان حکم به مجازات شخص به دلیل جرم ضرب و جرح را صادر کرد.
۲. شهادت دو مرد عادل: شهادت ۲ مرد عادل از مهم ترین نحوه های اثبات جرم ضرب و جرح می باشد. در این مورد چنین است که دو مرد عادل شهادت بدهند که ارتکاب جرم ضرب و جرح توسط متهم را مشاهده کرده و در دادگاه به این امر اظهار می کنند.
۳. شهادت یک شاهد مرد به همراه شهادت دو زن
۴. سوگند یا قسامه: منظور سوگند اقوام و خویشاوندان شخص شاکی بوده و در مواردی کاربرد دارد که که دلیل دیگری برای اثبات جرم ضرب و جرح در پرونده وجود نداشته باشد مانند شهادت یا اقرار افراد.
۵. علم قاضی: در صورتیکه بر اساس شواهد و مدارک موجود در پرونده قاضی به این علم و قطعیت برسد که جرم ضرب و جرح رخ داده است می تواند حکم به مجازات صادر کند. که البته باید این قطعیت مبنی بر شواهدی مانند نظریه کارشناسی پزشکی قانونی، شهادت گواهان، فیلم و عکس و یا دیگر موضوعات می باشد.
نکته مهم و حائز اهمیت در این بخش این است که درخصوص سوگند یا قسامه باید لوث وجود داشته باشد. لوث به معنای این است که برای قاضی ظن و گمان ایجاد شده اما هیچ مدرکی وجود نداشته باشد.
اثبات ضرب و جرح با قسامه
قسامه به معنای سوگند خوردن اقوام و خویشاوندان مجنی علیه است و در مواردی مطرح میشود که شاکی دلایل دیگری از جمله شهادت شهود و اقرار مرتکب جرم را نداشته باشد. قسامه در حقوق کیفیت و تعداد خاصی دارد که باید رعایت شود. برای اینکه ضرب و جرح با قسامه ثابت شود با توجه به میزان دیهای که به آن تعلق میگیرد تعداد آن متفاوت خواهد بود.
مطابق مقررات قانون مجازات اسلامی نصاب قسامه در ضرب و جرح عبارت است از:
- شش قسم در جنایتی که دیه آن به مقدار دیه کامل است.
- پنج قسم در جنایتی که دیه آن پنج ششم دیه کامل است.
- چهار قسم در جنایتی که دیه آن دو سوم دیه کامل است.
- سه قسم در جنایتی که دیه آن یک دوم دیه کامل است.
- دو قسم در جنایتی که دیه آن یک سوم دیه کامل است.
- یک قسم در جنایتی که دیه آن یک ششم دیه کامل یا کمتر از آن است.
برای اینکه ضرب و جرح با قسامه ثابت شود نیاز به وجود لوث است. لوث به معنای قرائن و اماراتی است که از طریق آن قاضی به ظن قوی دست یابد که جنایت توسط متهم ارتکاب یافته است.
فرق ضرب و جرح با ضرب و شتم
شتم یا همان ناسزا در قانون مجازات اسلامی تحت عنوان توهین و قذف قابل طرح است. توهین را می‌توان به لحاظ مواد قانونی به توهین ساده و مشدّد تقسیم بندی نمود .
توهین ساده در ماده ۶۰۸ و توهین مشدّد در ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) پیشبینی شده است. این جرایم از جرایم مطلق محسوب می‌شوند یعنی به صرف اینکه لفظ توهین آمیز ادا شود بدون نیاز به وقوع نتیجه «که همان ناراحتی طرف مقابل است» جرم تحقق یافته است. البته در هر دو مورد آگاهی توهین کننده به معنای عرفی لفظی که بیان میکند شرط است. در توهین ساده تفاوتی میان اشخاص مختلفی که مورد توهین قرار می‌گیرند وجود ندارد ولی در توهین مشدّد می‌بایست براساس سِمَت طرف مقابل این امر صورت پذیرد.
مراحل شکایت و پیگیری جرم ضرب و جرح عمدی و غیر عمدی
برای شروع امرکیفری شکایت از انواع ضرب و جرح عمدی و به تبع آن مطالبه دیه ابتدا می بایست با مراجعه به پلیس محل وقوع جرم و بیان موضوع ثبت شکایت صورت بگیرد. پلیس با توجه به اظهارات شاکی و تحقیقات صورت گرفته در این زمینه با تکمیل پرونده موضوع را به دادسرای محل وقوع جرم ارسال می کند.
بازپرس پرونده جهت بررسی میزان آسیب وارده بر شخص، وی را به پزشکی قانونی ارجاع می دهد تا با اعلام نظر کارشناسی میزان دقیق آسیب و دیه مشخص شود. البته در مواردی که ممکن است آسیب و جراحات وارده از بین برود قبل از ارجاع موضوع به دادسرا نیز می توان نظر پزشکی قانونی را اخذ کرد.
پس از رسیدگی و ارجاع موضوع به دادگاه، دادگاه با بررسی تمام جوانب اقدام به صورت رای می کند و شخص مجرم علی رغم پرداخت دیه به آسیب دیده ممکن است به حبس یا جزای نقدی نیز محکوم شود. در بعضی موارد هم شخص مجرم متواری است یا به موجب قوانین درخصوص جرم وی عفو صورت گرفته است که در این خصوص دیه ساقط نمی شود و فرد می تواند با به همراه داشتن مدارک تصویر مصدق دادنامه، تصویر مصدق گزارش مرجع انتظامی، تصویر مصدق نظریه پزشکی قانونی و یا درصورت عدم مدارک فوق با درخواست استعلام پرونده، شهادت شهود و مطلعین، درخواست جلب نظر کارشناس، تحقیقات محلی، معاینه محلی، شماره پرونده استنادی، اتیان سوگند، سایر دلایل و منضمات درخواست مطالبه را نماید.
محاسبه دیه در اپلیکیشن دادمان
موسسه حقوقی سروش نافع دادمان (شعبه مرکزی کرج) با همکاری تیمی قدرتمند و متعهد متشکل از حقوقدانان مجرب، وکلای پایه یک دادگستری، قضات بازنشسته، اساتید دانشگاه و کارشناسان در حوزه های مختلفی از جمله ثبت و صنایع و مالی و کیفری و حسابداری با هدف ارائه خدمات گسترده مشاوره حقوقی و داوری و قبول انواع وکالتهای حقوقی و کیفری در چارچوب قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران و در راستای تکریم ارباب رجوع اقدام به راه اندازی اپلیکیشن دادمان کرده است و یکی از بخشهایی که در این اپلیکیشن با استقبال زیاد کاربران روبرو شده بخش محاسبه دیه میباشد. برای دریافت لینک اپلیکیشن و نصب آن روی عکس زیر کلیک کنید:
ارکان تشکیل دهنده جرم ضرب و جرح عمدی
عنصر قانونی ضرب و جرح:
عنصر قانونی جرم ضرب و جرح عمدی ماده ۶۱۴ در کتاب پنجم از ق.م.ا (قانون مجازات اسلامی) میباشد که بیان می‌دارد:
هر کس عمداً به دیگری جرح یا ضربی وارد آورد که موجب نقصان یا شکستن یا از کار افتادن عضوی از اعضاء یا منتهی به مرض دائمی یا فقدان یا نقص یکی از حواس یا منافع یا زوال عقل مجنی‌علیه گردد در مواردی که قصاص امکان نداشته باشد.
عنصر مادی ضرب و جرح:
رکن مادی یا عنصر مادی جرم در حقیقت همان نمود خارجی یا تبلور عمل پیش بینی شده مرتکب در عالم خارج و ماده میباشد که به صورت جرح یا قطع عضو محقق می شود.
عنصر معنوی ضرب و جرح:
عنصر معنوی همان قصد و فعل و انفعالات ذهنی مرتکب میباشد که شامل علم و سوء نیت و انگیزه مرتکب می باشد.